Μεγάλο το πρόβλημα ιατρικής περίθαλψης

Έλληνες έως 45 ετών περίπου είναι στην πλειοψηφία τους όσοι απευθύνονται στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Καλαμάτας, το οποίο λειτουργεί εδώ και ένα μήνα σε χώρο του παλιού νοσοκομείου με εθελοντές, και δέχεται ανθρώπους οποιασδήποτε εθνικότητας που δεν έχουν καμία ασφάλιση. Ανάμεσα στους επισκέπτες του, άνθρωποι που μέχρι πριν από ένα ή δύο χρόνια τα κατάφερναν με τις υποχρεώσεις τους, αλλά σήμερα δεν έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οικογένειες όπου κανένας από τους δύο γονείς δεν εργάζεται πια, με αποτέλεσμα να μην έχουν ασφάλιση και να μην μπορούν να κάνουν ούτε εμβόλια στα παιδιά τους.
Συναισθηματική στήριξη
«Έρχεται η μητέρα και σου λέει “τόσο καιρό δούλευα και εγώ και ο άντρας μου, είχαμε την ασφάλισή μας. Τώρα δεν μπορούμε να φροντίσουμε ούτε τα παιδιά μας”» παρατηρεί η εθελόντρια Φένια Εξακουστίδου, κοινωνική λειτουργός, ενώ προσθέτει: «Μια μητέρα μου είπε: “Έχω έναν αριστούχο μαθητή στη Β΄ Λυκείου, του χρόνου δίνει Πανελλήνιες. Τι θα κάνω; Δεν μπορώ να δώσω στο παιδί μου ό,τι έδωσα στο πρώτο, που είναι ήδη φοιτητής”. Οι άνθρωποι είναι σε απόγνωση. Και υπάρχουν φορές που με δυσκολία κρατάνε τα μάτια τους. Μέχρι πριν από ένα χρόνο είχαν μια ασφάλιση από το 2009 ή το 2010, κάπως τα έβγαζαν πέρα. Τώρα πια το πρόβλημα αυξάνεται και, δυστυχώς, έχει αρχίσει να φαίνεται και στην Καλαμάτα, πέρα από τα μεγάλα αστικά κέντρα».
Εκτός από το ιατροφαρμακευτικό κομμάτι, οι εθελοντές του Κοινωνικού Ιατρείου επιχειρούν να στηρίξουν τους ανθρώπους και συναισθηματικά ή κοινωνικά. «Τους αντιμετωπίζουμε πάντα με αξιοπρέπεια και διάθεση για βοήθεια. Τους λέμε ότι δε φταίνε οι ίδιοι γι’ αυτό που τους συνέβη, αλλά ότι πρόκειται για μια γενικότερη κατάσταση, την οποία θα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί με αλληλεγγύη, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, για να παραμείνουμε όρθιοι. Υπάρχουν και περιπτώσεις που προσπαθούμε να τους ευαισθητοποιήσουμε σε θέματα, όπως το να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Δηλαδή, μπορεί να δουλεύουν σε έναν εργοδότη και να μην τους βάζει ένσημα, άρα να μην έχουν ασφάλιση».
Όσοι έχουν περάσει μέχρι τώρα από το Κοινωνικό Ιατρείο, είχαν ανάγκη από οδοντίατρο, παθολόγο, ψυχολόγο κ.λπ. «Ευτυχώς, έχουμε ένα δίκτυο εθελοντών, οι οποίοι από την αρχή είχαν δηλώσει ότι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν, όμως φαίνεται ότι πρέπει να κάνουμε και νέες επικοινωνίες, για να προστεθούν και άλλοι άνθρωποι πιο εξειδικευμένοι. Υπάρχουν, επίσης, εθελοντές που έρχονται και ρωτούν αν θέλουμε να καθαρίσουν, να βάψουν, να κάνουν τεχνικές δουλειές. Ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα είναι με προσφορές εθελοντών. Υπάρχουν άνθρωποι που διέθεσαν 1.000 ευρώ, 800, 500, εκτός από τα είδη. Είναι εταιρείες της πόλης, το ΤΕΙ, τα παιδιά της ομάδας του ΚΕΘΕΑ που δούλεψαν πάρα πολύ, και πολλοί άλλοι» σημειώνει η κα Εξακουστίδου.

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About ellinas

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.