Πάνω από 200 χρόνια ζωής υπολογίζεται ότι μετρά η αριά της φωτογραφίας. Το δέντρο, είδος βελανιδιάς, βρίσκεται σε κτήμα στην περιοχή της Κουκουνάρας στο Δήμο Πύλου - Νέστορος και θεωρείται σπάνιο, λόγω του μεγέθους του. Γεωπόνοι, μάλιστα, προτείνουν να ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης, θεωρώντας το σημαντικό, όσο ο ιστορικός Πλάτανος του Αγίου Φλώρου ή η Ελιά Καλαμών στο χώρο του ΕΘΙΑΓΕ.
Στην περιοχή της Κουκουνάρας, το δέντρο το ξέρουν ως «Η αριά του Βεργινάδη», από το όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη του όπως αναφέρει σε άρθρο του το 'Θάρρος'.
Όταν, πριν από μερικά χρόνια, ο σημερινός κάτοχος Γιώργος Μαυροειδής αγόρασε το κτήμα, η γυναίκα του Βεργινάδη τού είχε πει: «Ένα πράγμα μόνο θέλω, να μην κόψεις ποτέ αυτό το δέντρο».
Κι εκείνος της το υποσχέθηκε και τήρησε την υπόσχεσή του. Μόνο που, τελευταία, το δέντρο αρρώστησε και έχει αρχίσει να ξεραίνεται. Μετά από κάποιες προσπάθειες, χωρίς αποτέλεσμα, να το επαναφέρει, αυτή τη στιγμή ο κ. Μαυροειδής βρίσκεται σε επαφή με δύο ευαισθητοποιημένους Μεσσήνιους γεωπόνους, οι οποίοι έχουν ήδη επισκεφθεί το κτήμα. Πήραν δείγματα από το δέντρο, τα έστειλαν στον ερευνητή του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων Παναγιώτη Τσόπελα, κι εκείνος, αφού τα εξέτασε, αποφάνθηκε ότι η αριά έχει προσβληθεί από μύκητα. Αναμένεται, μάλιστα, να έρθει ο ίδιος στις αρχές του φθινοπώρου στην περιοχή για να εξετάσει το δέντρο. Ο δρ. Τσόπελας, άλλωστε, έχει βρεθεί και άλλες φορές στη Μεσσηνία, για ομιλίες, αλλά και για πρόβλημα που είχε προκύψει με πλατάνια, εξαιτίας ενός μύκητα που είχε μεταφερθεί από την Ιταλία.
Δέντρο με αναμνήσεις
Ένας από τους λόγους που ο κ. Μαυροειδής αγόρασε το κτήμα ήταν και αυτό το πανέμορφο μεγάλο δέντρο. Λέγεται ότι κάτω από τη δροσερή σκιά του, ο παλιός ιδιοκτήτης, ο Βεργινάδης, είχε διαβάσει ένα σωρό βιβλία και είχε καπνίσει αμέτρητες κούτες τσιγάρα. «Έχει ιστορία γραμμένη αυτή η αριά» μας λέει ο κ. Μαυροειδής.
Και στην έκπληξή μας, που ένας άνθρωπος, στην εποχή του κτισίματος και του τσιμέντου, προσπαθεί να σώσει ένα δέντρο, απαντά: «Εμείς δεν έχουμε βλέψεις για κτισίματα και τέτοια. Αυτό το δέντρο δε χαλιέται με τίποτα! Περιμένω να έρθει ο ειδικός να δούμε τι θα κάνουμε. Αφού από τη στεναχώρια μου, που το βλέπω να ξεραίνεται, δε θέλω να πάω στο κτήμα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου