Η ελληνική γεωργία βρίσκεται σε συνεχή πτώση. Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες για την ανάγκη ανάκαμψης με την αξιοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων που διαθέτει πλούσια η χώρα δεν έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Παρότι έχουμε το θαύμα της εποχής των δεκαετιών 60-70 με στοχευόμενη προσπάθεια και ποιοτική και ποσοτική αύξηση έγινε το θαύμα εκείνης της εποχής. Δημιουργήθηκαν νέες ποικιλίες φυτών, οι αποδόσεις κύρια των σιτηρών τριπλασιάστηκαν, η χώρα απέκτησε αυτάρκεια σε τρόφιμα, οι εξαγωγές αυξήθηκαν , εργατικό δυναμικό απελευθερώθηκε σε άλλους τομείς όπως τουρισμός , βιοτεχνία. Δεν έγιναν όμως οργανωμένες προσπάθειες για συνέχιση της προσπάθειας με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχέσεις αλληλεγγύης με επιδοτήσεις με σπατάλη εξοπλισμού . Η ανεξέλεγκτη χρήση φυσικών πόρων, όπως νερού και η χρήση γης δεν απέδωσαν τα αναγκαία αποτελέσματα. Ενώ έγιναν όλα αυτά τα λάθη ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούνται δικαιολογίες της 10ετίας του 60για το γιατί υστερεί η γεωργία. Έτσι προβάλλονται το μικρό μέγεθος γεωργικής γης ανά εκμετάλλευση, γήρανση και χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης του γεωργικού πληθυσμού. Η ανομοιογενής προσφορά και ζήτηση προϊόντων οι υποδομές και οι έλεγχοι της αγορά η οργανωτική δομή της Ελληνικής οικονομίας θεωρούνται επί πλέον εμπόδια. Ακόμα και σήμερα δεν έχει συνειδητοποιήσει η πολιτεία ότι δεν μπόρεσε να διασφαλίσει την οργάνωση τον προγραμματισμό , για μια στοχευμένη προσαρμογή στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται. Απουσιάζει η έρευνα , οι προοπτικές οι στοχεύσει, η αξιολόγηση των νομικών, τεχνικών, οικονομικών και θεσμικών δεσμεύσεων. Το δίκτυο γεωργικών εφαρμογών που πρέπει να ενώνει την γεωργική τεχνολογία, το πολλαπλασιαστικό υλικό . τα φυτοφάρμακα , τα λιπάσματα, τους εξοπλισμούς τις εγκαταστάσεις είναι συνήθως εισαγόμενα ενώ όλα μπορούσαν να παράγονται στην Ελλάδα.
Η γεωργία με την ευρύτερη έννοια του όρου τα δάση η χλωρίδα , η πανίδα, οι φυσικοί πόροι, η ζωική και φυτική παραγωγή, η μεταποίηση η πώληση και η παραγωγή κτηνοτροφικών και γεωργικών προϊόντων αποτελούν ένα σύνολο υπαίθριου βιολογικού απέραντου εργαστηρίου με τρελές προοπτικές .Η ελληνική γεωργία πάρα τους φόβους την εγκατάλειψη λόγω συνθηκών , περιβάλλοντος και δυνατοτήτων, έχει τεράστια λειτουργικά συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία ποτέ δεν αξιολογήθηκαν. Η προσπάθεια του Κράτους την 20ετία 60-80 πέτυχε την σχετική αυτάρκεια σε πολλά είδη διατροφής, η γεωργία αναπτύχθηκε με απίστευτους ρυθμούς και η Ελλάδα αναγνωρίστηκε διεθνώς σαν αξιόλογη οικονομική μεγέθυνση. Αφού κάλυψε ανάγκες διατροφής αύξησε την παραγωγικότητα της γεωργικής εργασίας, προσέφερε εργατικό δυναμικό και πρώτες ύλες σε τομείς υπηρεσιών μεταποίησης στο εμπόριο και τον τουρισμό. Έφυγε πολύς κόσμος από το πλεονάζον εργατικό δυναμικό στο εξωτερικό ως μετανάστες με αποτέλεσμα να δοθεί ζωτικός χώρος σε όσους παρέμειναν .Η προσπάθεια ήταν χωρίς γενικότερο προγραμματισμό με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές στρεβλώσεις. Την 10ετία του 80 ένα τεράστιο τμήμα κοινωνικού κόστους το πλήρωσε η παραγωγή επιδοτούμενων προϊόντων , που ήταν ποιοτικά υποβαθμισμένα, που αποσύρονταν στις χωματερές χωρίς έλεγχο στρατηγική και προγραμματισμό. Υπήρξε αλόγιστη κατανάλωση άνθισαν πολλά παρασιτικά επαγγέλματα μεσολαβητές, παρεμβαλλόμενοι κλπ. Παράλληλα έγινε σταδιακή υποβάθμιση των υποδομών , σπαταλήθηκαν κοινοτικοί πόροι, οι δράσεις μέσω ΚΑΠ δεν έφεραν αποτελέσματα. Η αποσύνδεση τω ν επιδοτήσεων από τη παραγωγή, ο οξύς ανταγωνισμός μείωσαν το επίπεδο της ευημερίας και συνηγόρησαν στην πτωτική πορεία της γεωργικής παραγωγής. Η παραγωγή μειώθηκε σε απόλυτα μεγέθη και τα γεωργικά εισοδήματα εξανεμίστηκαν.
Η ΚΑΠ που θεωρητικά στηρίζει την γεωργία βρίσκεται σε συνεχή αμφισβήτηση, για την περίοδο δε 2014-2020 οι πόροι θα συρρικνωθούν δραματικά. Ακόμα και με αυτά που συμβαίνουν η γεωργία μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών. Υπάρχουν δράσεις και εθνικές πολιτικές σε διαφορετική κατεύθυνση που μπορεί να στηρίξουν το Εθνικό Δημόσιο συμφέρον. Η ενεργοποίηση μηχανισμών και η αναγκαία πολιτική βούληση η πράσινη οικονομία είναι τα καταρχήν εργαλεία ανάπτυξης. Η τράπεζα γης , η ανταλλαγή γής , η χρήση ζωνών , βοσκοτόπων, γεωργικών εγκαταστάσεων, η χρήση των υδάτινων πόρων πρέπει να μπουν σε διαφορετική κατεύθυνση. Η έρευνα και η προσήλωση σε υλοποιήσιμους στόχους είναι τα αναγκαία εργαλεία επίτευξης του στόχου. Σε μια Ελλάδα που παραδίνεται στην δίνη του κυκλώνα και της υποτέλειας πράξεις αλλαγής της ατζέντας, παραγωγής , κατανάλωσης μπορούν να την σώσουν . Υπάρχουν χιλιάδες προτάσεις επιστημόνων που αραχνιάζουν στα συρτάρια προϊόντα ευρείας επιστημονικής έρευνας. Εάν δεν διαμορφώσουμε συνθήκες άλλης πολιτικής βούλησης και η γεωργία θα διαλυθεί και η Ελλάδα θα δυστυχήσει. Πρέπει όλοι να αναζητήσουμε την άλλη πρόταση να συνθέσουμε για να γλιτώσουμε τις νέες γενιές από αυτό που έρχεται . Την πλήρη απαξίωση της Χώρας και των κατοίκων της.!!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου